Aan de samenvloeiing van de Hain en de ry des Radas, en in een topografisch goed bewaard gebleven omgeving, bevinden zich de ruïnes van de middeleeuwse burcht uit de 12e en 13e eeuw. Hij was het centrum van een heerlijkheid die zich ontwikkelde in de tweede helft van de 12e eeuw met de familie Walhain. Nadat ze in verschillende handen was overgegaan, kwam de heerlijkheid in handen van de machtige familie "de Glimes" en "de Bergues" van 1430 tot 1567. Dat was de glorietijd want in 1532 besliste Keizer Karel om het gebied van Walhain hoofdplaats te maken van een graafschap dat verschillende dorpen uit de omgeving maar ook de stad Wavre omvatte. Op dat moment werd de burcht verbouwd tot (woon)kasteel. De ruïnes van de feodale burcht zijn nog steeds omgeven door een dubbel netwerk van grachten, die nu droog liggen. Hij werd gebouwd in verschillende fasen in de middeleeuwen en heeft de kenmerken van een Filipijnse burcht, namelijk een veelhoekig plan waarin de donjon een van de hoeken inneemt. Dit laatste, het best bewaarde en oudste deel, dateert uit het einde van de 12e eeuw. Van de achtergevel, weermuren en hoektorens, enkele decennia na de donjon gebouwd, blijft alleen de basis over.De burchtruïnes zijn sinds 1955 geklasseerd als historisch monument en de hele site sinds 1980.De site is toegankelijk na aanvraag bij de Dienst voor Toerisme van Walhain.