Charmante gîte op 2 niveaus, met alle comfort, rustig gelegen en palend aan de woning van de eigenaar. Rechtstreekse toegang tot de grote tuin.

Het kasteel Pastur heeft nog andere naam: Château de la Comté (Kasteel van het Graafschap). Het kasteel was immers vanaf de 11 e eeuw de residentie van de graven de Duras. Het was in die tijd maar een kleine versterking op een rots langs de Gette en de Saint-Jean beek.De ligging zorgde voor een uitstekende natuurlijke verdediging.In de 15 e eeuw was het kasteel een soort herenboerderij geworden die belangrijke veranderingen onderging in de eerste decennia van de 16 e eeuw. In 1730 liet graaf deRomrée verbouwingen uitvoeren die het kasteel zijn huidige klassieke stijl gaven. Men bouwde een paardenstalling (de huidige Salle des Calèches) waarvan de muren en het nog steeds zichtbare prachtige raam met dubbele spitsboog uit de gotische periode getuigen van de ouderdom van het gebouw.Het kasteel werd in 1971 geklasseerd als historisch monument. Het dankt zijn huidige naam aan notaris Philippe Pastur die er eigenaar van was in de 19 e eeuw.Nadat het onderdak gaf aan het pensionaat van de Soeurs du Sacré-coeur en de directie van een school, is het vandaag het stadhuis van Jodoigne. Het huisvest ook de bibliotheek en de gemeentelijke ludotheek (spelletjesruimte).

De huidige geklasseerde Saint-Médardkerk van Jodoigne dateert van de 13 e eeuw wordt terecht beschouwd als een van de parels van Waals-Brabant. Dit belangrijke gebouw in romaanse en gotische stijl werd ook geklasseerd als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië. Dankzij een grondige restauratie in de jaren ’70 kreeg het opnieuw zijn oorspronkelijke schoonheid.De kerk werd gebouwd bij de oude kerk die in 1180 werd overgedragen aan de Orde van Hospitaalridders door Gilles de Duras, en ook in de nabijheid van een oude Gallische religieuze site.Van aan de ingang geeft de warme witte kalksteen van Gobertange het gebouw een bijzondere uitstraling. In het grote transept wordt de aandacht getrokken naar het koor met een halfcirkelvormige apsis, en de sobere polychrome beelden. Een ervan is de patroonheilige Médard, bisschop-evangelist, geboren in 457, die de reputatie had van“regenmaker”. Wanneer u aandachtig naar het beeld van de heilige kijkt, krijgt u de indruk dat hij naar u glimlacht.

Mis de imposante site van de voormalige Abdij van la Ramée niet, ze is geklasseerd als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië. Ze is opmerkelijk goed bewaard gebleven en is een belangrijke getuige van de agrarische architectuur van de regio. De spectaculaire schuur (1722) wordt beschouwd als de belangrijkste van het land! Het uitzonderlijke volume van dit gebouw, bedoeld om oogsten op te slaan, onthult de uitgestrektheid van de landerijen die eigendom waren van de abdij.De Abdij van la Ramée is nu een site voor evenementen, recepties en seminaries.Men vindt er ook een “fruiticum” met meer dan 350 oude variëteiten van planten.De site is privébezit.

De molen Defrenne is de laatste windmolen van de Provincie Namen nog steeds in werking. Hij werd in 1830 gebouwd en is al sinds vijf generaties eigendom van de familie Defrenne. De molen werd eerst door de wind aangedreven, vervolgens door een stoommachine, een gasgenerator en tegenwoordig door elektriciteit. In 1962 werd de molen als monument van België geklasseerd en in 1991 volledig gerestaureerd. Het malen van tarwe gebeurt nog steeds op een ambachtelijke manier en met het meel wordt een volkorenbrood (85%) gebakken. U kunt het kopen in het café-restaurant open elke zondag vanaf 14:30.

Naast zijn ongelofelijke Abdij, bulkt Villers-la-Ville en zijn omgeving van kleine ongewone plekjes, romantische wandelwegen en verborgen schatten.Ga ze zeker ontdekken en wip even binnen bij het Syndicat d'Initiative, rechtover de ingang van de Abdij, om nog meer ideeën en documentatie te sprokkelen

De gerestaureerde micro-brouwerij van de Abdij van Villers-la-Ville bevindt zich in het vroegere washuis en huldigt deze drank zeer geliefd bij de monniken.Nieuwe bieren worden er nu voorgesteld zoals 2 andere bieren gemaakt door de Confrérie des Hostieux Moines van de Abdij van Villers.

Opgenomen als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië, de cisterciënzerabdij van Villers-la-Ville is opmerkelijk goed bewaard gebleven sinds de 12e eeuw! Ontdek haar onthaalruimte met een winkel waar een waaier lokale producten wordt aangeboden, haar interpretatiecentrum en haar bezoekersparcours. Geniet van een 180° panoramisch uitzicht over de Abdij. Woon ook de vele evenementen bij die op deze prachtige plaats georganiseerd worden.Bewonder ook de schoonheid van de 8 tuinen in zeer verschillende stijlen. De Tuin met oude geneeskrachtige planten bevat allerlei soorten planten die in de middeleeuwen gebruikt werden in het dagelijkse leven, de Tuin van de monniken en de Tuin van de Farmacie tonen geneeskrachtige planten van gisteren en vandaag. De Tuin van de Abt, de Geurentuin en zijn meditatie-pad en ook nog de tijdlijn van de oude rozenstruiken zijn drie siertuinen. Dat geheel wordt aangevuld met fruittuinen, de experimentele boomgaard met oude en typische soorten en de fruittuin van de Brusselse Poort.Ontdek samen met uw gezin of met vrienden de Abdij van Villers-la-Ville, haar architectuur, haar geschiedenis, haar tuinen en dieren!

De oude zandgroeve van Gentissart, gelegen tussen Tilly en Mellery op het grondgebied van de gemeente Villers-la-Ville, werd in 1996 aangekocht door de provincie Waals-Brabant, met de bedoeling er een didactische site van biologisch belang van te maken. De exploitatie van zand onder het niveau van het ondergrondse waterbekken, heeft geleid tot het ontstaan van verschillende vijvers, samen bijna 7 hectare groot en zonder enige verontreiniging. Naast deze vijvers bestaat de site van 26 hectare uit gevarieerde milieus (braakliggend terrein, ophogingen, zanderige zones, beboste delen…). De site is enkel op aanvraag toegankelijk voor het publiek en voor scholen, voor natuurobservatie.

Het Kongolo MemoriaalHet Kongolo Memoriaal is een ontroerende herdenkingskapel, ontworpen door architect Charles Jeandrain uit Gembloux en gebouwd in 1967. Op de gevel staan ​​de namen van 217 mannen en vrouwen die zijn omgekomen tijdens de onrust van de vroege jaren ‘60 in Congo, zonder onderscheid van nationaliteit of geloofsovertuiging. Onder hen zijn twintig Belgische Spiritaner missionarissen die in 1962 werden vermoord in Kongolo. De afbeelding van een knielende missionaris buiten de kapel is van de Belgische beeldhouwer Raf Mailleux. De zeer kleurrijke abstracte glas-in-loodramen zijn gerealiseerd door meester-glasmaker Yves Dehais uit Nantes.Het kasteel van GentinnesHet oorspronkelijke kasteel (1648), met daarboven een torenspits, is ingewerkt in het huidige monumentale complex, gelegen in een park met een vijver. De bouwers waren Thomas Lopez de Ulloa en zijn vrouw Jeanne Nobili, kopers van de heerlijkheid van Gentinnes in 1645. Een familie uit Udekem volgde dit echtpaar op en een van de leden bouwde na 1750 de lange neoclassicistische vleugel met daarboven een fronton. Het domein ging door de handen van twee andere families alvorens in 1903 door de paters van de Congregatie van de Heilige Geest uit Frankrijk te worden verworven. Achtereenvolgens werden er een Franse en Belgische apostolische school, een college en een centrum voor spirituele en missionaire animatie opgericht. De Spiritanen verlengden in 1910-1912 de rechtervleugel om het kasteel vierkant te maken en de linkervleugel in 1955 en 1961-1962.

Bevindt zich binnen het gebouw van de gemeentelijke diensten.De ingang is via de kleine tuin achteraan het gebouw. Toegang voor PBM.Walhain heeft het label Fiets Welkom: uitrusting voor kleine reparaties is voorhanden in de fietsruimte.De Dienst voor Toerisme nodigt u uit om op het rustige platteland leuke wandel- en fietsroutes te ontdekken en stelt verschillende kaarten en circuits ter beschikking. 

Wist u dat het geografisch centrum van België in Waals-Brabant ligt, en meer precies in Walhain ? In het buurtschap ‘Le Tiège’, in de vallei van de Nil, werd op het exacte punt een metalen structuur geplaatst. Ze werd gebouwd door een architect van de gemeente en bevat verschillende symbolen die eigen zijn aan België:- de sokkel stelt de aardkorst voor,- de driehoek schematiseert België,- de drie pylonen symboliseren de drie gewesten.Voor het Verdrag van Versailles in 1919 lag het centrum van België in Ittre want de Oostkantons maakten toen nog geen deel uit van België.

Deze molen, geklasseerd als historisch monument in 1946, werd gebouwd in 1834 door de familie Thienpont. Het is de mooiste van Waals-Brabant.

Aan de samenvloeiing van de Hain en de ry des Radas, en in een topografisch goed bewaard gebleven omgeving, bevinden zich de ruïnes van de middeleeuwse burcht uit de 12e en 13e eeuw. Hij was het centrum van een heerlijkheid die zich ontwikkelde in de tweede helft van de 12e eeuw met de familie Walhain. Nadat ze in verschillende handen was overgegaan, kwam de heerlijkheid in handen van de machtige familie "de Glimes" en "de Bergues" van 1430 tot 1567. Dat was de glorietijd want in 1532 besliste Keizer Karel om het gebied van Walhain hoofdplaats te maken van een graafschap dat verschillende dorpen uit de omgeving maar ook de stad Wavre omvatte. Op dat moment werd de burcht verbouwd tot (woon)kasteel. De ruïnes van de feodale burcht zijn nog steeds omgeven door een dubbel netwerk van grachten, die nu droog liggen. Hij werd gebouwd in verschillende fasen in de middeleeuwen en heeft de kenmerken van een Filipijnse burcht, namelijk een veelhoekig plan waarin de donjon een van de hoeken inneemt. Dit laatste, het best bewaarde en oudste deel, dateert uit het einde van de 12e eeuw. Van de achtergevel, weermuren en hoektorens, enkele decennia na de donjon gebouwd, blijft alleen de basis over.De burchtruïnes zijn sinds 1955 geklasseerd als historisch monument en de hele site sinds 1980.De site is toegankelijk na aanvraag bij de Dienst voor Toerisme van Walhain.

De steen die hier gewonnen werd tussen 1754 en 1975 is kwartsiet, een zeer hard gesteente dat al gebruikt werd lang voor het ontstaan van deze steengroeve en dat terug te vinden is in de opmerkelijke sites van de gemeente, natuurlijke of gemaakt door mensenhanden. De steenwinning was een van de belangrijkste economische activiteiten tijdens de industriële periode, samen met landbouw en dan vooral de teelt van vlas. De groeve werd actief toen beslist werd de steenweg Namen-Leuven aan te leggen. Vandaag biedt ze een prachtig landschap met een indrukwekkend meer gevuld met ondergronds water en omgeven door rotsen en plantengroei. De natuurwandeling die er rondloopt, toont alle aspecten. De loopbrug over de site van het Maison de la Nature biedt een mooi vogelperspectief op het geheel. Het water is evenwel niet toegankelijk en de site is afgezet met een hek. Baden is er verboden.

Deze grote witte molen, gebouwd met baksteen, verrijst aan de uitgang van Opprebais.Hij was vroeger in hout, maar werd herbouwd in baksteen door de gebroeders Gustot, vandaar zijn naam.Hij werd recent gerestaureerd en kan van de gemeente voor een dag gehuurd worden.

Sambre-Orneau ligt genesteld in de provincies Namen en Waals-Brabant, in een nog goed bewaarde natuur en met tal van architecturale schatten. De streek is dus een uitgelezen bestemming. Als ankerplek heeft het gebied toeristisch veel te bieden, voor een soms verbazend, maar altijd verrassend verblijf in alle vormen. U kent de regio Sambre-Orneau zeker, zonder het te weten. Ze huisvest het centrum van de beroemde Mens van Spy en de plek van de laatste overwinning van Napoleon in Ligny en ze kan uitpakken met heel wat befaamde bieren zoals de Bertinchamps of de Floreffe. Ze bestaat uit de gemeenten Floreffe, Gembloux, Jemeppe-s/Sambre, Sambreville en Sombreffe. Het is een strategisch gelegen gebied, op de weg naar tal van reisdoelen. Volg ons dus, om er eens helemaal uit te zijn, in deze streek die bulkt van wandelwegen, schilderachtige landschappen, streekproducten, historisch en industrieel erfgoed!

De Franse Revolutie zette een punt achter de abdij en het domein werd verkocht als genationaliseerd werelds goed. In 1860 nam het Hoger Landbouwkundig Instituut er zijn intrek, om in de loop der jaren uit te groeien tot de Universitaire Faculteit van de Landbouwwetenschappen. U kan op ontdekking gaan in de oude hoeve en in de schuur, waar nu een groot amfitheater met tribunes is ondergebracht, de erebinnenplaats en het abdijpaleis, het kloostergedeelte en het klooster, evenals de romaanse kelder uit de XIIde eeuw, een uniek overblijfsel van de middeleeuwse abdij. Vrij toegang tot de site gedurende de week voor individuele toeristen.Bezoek voor groepen van minstens 20 pers., enkel na afspraak, georganiseerd door het Office du Tourisme de Gembloux - rue Sigebert, 1 - 5030 Gembloux - tel. : 081/62.69.60 - otgembloux@hotmail.com

Het belfort bestaat uit de toren van de vroegere parochiekerk Saint-Sauveur waarvan de oorsprong schijnt terug te gaan tot de 10de eeuw. Deze toren werd in de loop der tijden verhoogd. De kerk Saint-Sauveur werd niet meer gebruikt vanaf 1810 en daarna afgebroken. Alleen de toren bleef over en werd als belfort behouden. Het belfort werd geklasseerd in 1977. In 2005 werd het bij de andere Belgische en Franse geklasseerde belforten gevoegd op de lijst van het werelderfgoed van de UNESCO.

Gembloux werd lange tijd beschouwd als de hoofdstad van de messenmakerij in België. Deze bedrijvigheid ontstond er waarschijnlijk in de eerste helft van de 18de eeuw en bleef ambachtelijk tot de eerste helft van de 19de eeuw. In het begin van de 20ste eeuw werkten er ruim 400 personen voor deze industrie. In het heemkundemuseum krijgt de bezoeker een beeld van het leven in en om Gembloux, vanaf de Oudheid tot nu, o.a. dankzij een collectie voorwerpen gevonden tijdens opgravingen in de benedictijnenabdij (9de - 18de eeuw). Open elke eerste zaterdag van de maand van 14u tot 17u.

Gemeubileerde vakantiewoning met alle modern comfort gecombineerd met een originele decoratie. Gelegen in een groene omgeving, op een boogscheut van het centrum van Gembloux, van het station en van de toegang tot de snelwegen (E411 et E42).

Hoeve daterend uit de 16de tot de 19de eeuw, volledig gerenoveerd en tot een prachtig vakantiehuis en privé manege heringericht. Uitzonderlijke site midden in de natuur en gemakkelijk bereikbaar van zowel Brussel (30 minuten), Namen (15 minuten) als Gembloers (5 minuten) via de E411, E42 en N4. De hoeve bestaat uit een 19de eeuws gebouw uit baksteen en arduin en leunt aan tegen een toren uit de 15de eeuw.

De oude abdij van Argenton behoorde toe aan cisterciënzermonniken. Ze werd gesticht in 1229 en heropgebouwd in de achttiende eeuw. Ze werd afgeschaft in 1796, tijdens de revolutionaire periode. Het alleenstaand geheel van baksteen en blauwsteen, dat boven de vallei van de Arton uittorent, werd grotendeels heropgebouwd in de achttiende eeuw (1722-1747 en derde kwart van de eeuw). Met uitzondering van de kloostergang en de brouwerij die in de negentiende eeuw verdwenen, zijn bijna alle gebouwen er nog. De abdij van Argenton, die verbonden was aan de Orde van Cîteaux en afhing van de abdij van Villers-la-Ville, was nog in gebruik tot aan de Franse Revolutie en werd nadien een hoeve. Alle gebouwen werden in 1989 beschermd. De site is beschermd sinds 1992, evenals de lager gelegen molen van Harton, die eigendom was van de abdij.

Dit bos, gelegen op 7 km van het centrum van Gembloux, wordt doorkruist door verschillende wandelroutes die beginnen langs de weg van Grand-Leez naar Aische-en-Refail.